Trudny problem pochwicy

Pochwica – wyjątkowo wstydliwy problem kobiecy. Niestety, jeżeli nas dopadnie, to w żadnej mierze nie podlega on naszej woli. To skurcz mięśni wokół ujścia pochwy – są to mięśnie miednicy, krocza oraz pochwy. Skurcz jest niezwykle silny i bolesny, tak naprawdę uniemożliwia nie tylko wprowadzenie penisa podczas stosunku, ale nawet – zwykłego tamponu podczas okresu. Zdarza się, że pochwica uaktywnia się podczas badania ginekologicznego i utrudnia włożenie wziernika w celu zrobienia badania. Pochwica to nie tylko bolesny skurcz – to także psychiczne napięcie oraz uczucie ciasności w pochwie, a także bóle podbrzusza, zaburzające możliwości podjęcia aktywności seksualnej. Kiedy pochwica się objawia? Najczęściej dzieje się to tuż przed wprowadzeniem penisa do pochwy lub w trakcie samego współżycia. Czasem jednak, szczególnie jeżeli kobieta już wcześniej przeżyła podobne cierpienie, może zacząć odczuwać podobne dolegliwości po prostu wyobrażając sobie stosunek seksualny. Co się dzieje, kiedy mimo takich sygnałów ze strony ciała partnerzy zdecydują się na kontynuację zbliżenia? Wówczas rośnie napięcie mięśni w miednicy oraz nogach – szczególnie w obrębie ud. Bolą mięśnie dolne brzucha i pleców, przyspiesza oddech i tętno.

Zakleszczenie

Z pochwicą wiąże się tak zwane zjawisko zakleszczenia – to najmniej komfortowa sytuacja w życiu intymnym, jaka może się komukolwiek przytrafić. Dzieje się tak, kiedy atak pochwicy pojawia się podczas samego współżycia. Równocześnie jest on na tyle silny, że uniemożliwia wyjęcie członka. Partnerzy zostają zakleszczeni w takiej pozycji i najczęściej pomóc im może dopiero interwencja lekarska. Znane są oczywiście przypadki samoistnego uwolnienia, jednakże nad wyraz często speszeni pacjenci lądują na oddziale. Przyczyną zakleszczenia jest przede wszystkim silny stres – może się on pojawić w wyniku nadejścia osoby trzeciej, która nakryje parę na intymnych czynnościach. Czasem to samo współżycie oraz jego konsekwencje mogą kryć się za atakiem. Na przykład, kobieta może panicznie przestraszyć się możliwością zajścia w ciążę lub utratą dziewictwa. Dla niektórych seks to zjawisko pojmowane jako grzech – inni stresują się faktem, że relacja pomiędzy partnerami jest tak naprawdę niejasna (na przykład: ona chce związku, a on nie utwierdza jej o swoim zaangażowaniu). Lęk to psychiczny hamulec, a zakleszczenie to tak naprawdę obrona. Jeżeli do tego doszło, jest to znakiem, że dla kobiety współżycie było zdarzeniem bardzo nieprzyjemnym. Można się uwolnić bez interwencji lekarza, jednakże wymaga to znajomości pewnych sposobów. Najlepszym jest podanie alkoholu, który pomoże jej się rozluźnić i umożliwi wysunięcie członka. Inni twierdzą, że pomóc może ukłucie kobiety szpilką.

Jak to leczyć?

Pochwicę należy odpowiednio leczyć. To nie jest choroba, która sama przejdzie, do której kobieta może się przyzwyczaić. To, jak będzie postępował lekarz jest bezpośrednio zależne od przyczyny zaburzenia. Zmiany anatomiczne wymagają po prostu usunięcia – gorzej, jeżeli pochwica jest spowodowana psychiką. Tutaj pomóc może jedynie psychoterapia, w trakcie której specjalista wskaże chorej, jak może radzić sobie z lękiem. Bardzo często okazuje się, że problemowi można bardzo łatwo zaradzić. wystarczy, ze poprawi ona niejasności w relacji z partnerem i zadba o naprawę pewnych zaniedbań – od razu poczuje się zdecydowanie lepiej. Czasem wystarczy zmienić jedną antykoncepcję na inną –tak, by zapewniała większe bezpieczeństwo przed niechcianą ciążę. W innym przypadku kluczowa może okazać się zmiana miejsca uprawiania seksu na bardziej intymne i zapewniające prywatność. Lekarze stosują także leki rozkurczowe oraz przeciwbólowe, zalecają swoim pacjentkom stosowanie żelów nawilżających oraz ćwiczenie mięśni intymnych. Najważniejsze, by seksualny partner wykazał się zrozumieniem oraz cierpliwością dla problemu. Jako, że jest to zaburzenie na tle lękowym, kobieta najbardziej potrzebuje wsparcia ze strony osoby jej najbliższej, jaką jest właśnie mężczyzna.